Nasza strona internetowa wykorzystuje cookies (pol. ciasteczka)

W celu sprawnego i szybkiego działania serwisu, zapewnienia wygody podczas jego przeglądania, dostosowywania funkcjonalności do indywidualnych potrzeb użytkowników, a także w celach statystycznych oraz reklamowych, używamy informacji zapisanych za pomocą cookies. Korzystanie z serwisu jest równoznaczne ze zgodą użytkownika na stosowanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz tutaj.

Lubimyczytać.pl - najlepsze recenzje książek

Persepolis

8,07 ( 1102 ocen i 57 opinii) Zobacz oceny

data wydania luty 2015 (data przybliżona)

liczba stron 352

Jedna z najbardziej znanych i wielokrotnie nagradzanych powieści graficznych świata! Persepolis jest donośnym głosem sprzeciwu wobec narzuconego siłą religijnego reżimu. Autobiograficzna historia Marjane Satrapi ukazuje początek rewolucji islamskiej w Iranie, kilkuletni pobyt bohaterki w Wiedniu i wreszcie powrót do kraju. Persepolis to dzieło uniwersalne, pełne niezwykle celnych obserwacji i.

Jedna z najbardziej znanych i wielokrotnie nagradzanych powieści graficznych świata! Persepolis jest donośnym głosem sprzeciwu wobec narzuconego siłą religijnego reżimu. Autobiograficzna historia Marjane Satrapi ukazuje początek rewolucji islamskiej w Iranie, kilkuletni pobyt bohaterki w Wiedniu i wreszcie powrót do kraju. Persepolis to dzieło uniwersalne, pełne niezwykle celnych obserwacji i obrazów, zabarwione zarówno humorem, jaki i ironią czy nostalgią. Przed patosem chroni je jednak poczucie dystansu autorki, wspaniale współgrające z czarno-białymi, często symbolicznymi ilustracjami. Persepolis zostało wyróżnione nagrodą za scenariusz roku na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoul?me, a w 2007 r. powstała animowana adaptacja komiksu pod tym samym tytułem. Marjane Satrapi jest autorką komiksów i książek dla dzieci, reżyserką filmową i felietonistką. Mieszka w Paryżu.

źródło opisu: Wydawnictwo Egmont

źródło okładki: Wydawnictwo Egmont

Trwa wyszukiwanie najtańszych ofert.

Mogą Cię również zainteresować

Dyskretne szaleństwo
Mindy McGinnis

Moja ocena jest zwyczajnie subiektywna.Komiksowa czarno-biała forma do mnie nie przemawia.Poczatek mnie zainteresował ze względu na magiczne słowo "prorokini ", jaką Marjane pragnie zostać,ale nie sadziłam,że im dalej będzie mi tym nudniej.Polecono mi, pożyczono, ale to nie dla mnie.Po drugą część już nie sięgnę. Te same ideologie sa mi znane z wielu lepszych dokumentów i może dlatego nie podobał mi się, no i nie przepadam za komiksami.Nie polecam tym, którzy tak,jak i ja nie lubią komiksów.

Bardzo dobra powieść graficzna, ALE.

Pierwsze dwie części - opowiadające o rewolucji, a potem wojnie w Iranie - są duszne i przerażające; niesamowicie się to czyta, a w gardle co chwilę pojawia się taka dziwna gula wzruszenia.

Tyle że dwie kolejne części, w których autorka skupia się bardziej na swoim życiu - te rozdziały nie mają już w sobie tego ładunku emocjonalnego; ot, kolejna komiksowa biografia, jakich wiele.

I tutaj pojawia się pytanie - co tak właściwie chciała osiągnąć autorka swoim dziełem? Opowiedzieć o wojnie w Iranie? O roli kobiet we współczesnym świecie? A może o samej sobie i o swojej tułaczce? Lubię, kiedy autor ma poczucie celu i konkretnie ten cel w swojej twórczości realizuje. Tutaj ten cel jest nieco zamglony; za mało tu konkretu, za dużo rozmieniania się na drobne.

Także zakończenie jest takie trochę jakby urwane; brakło mi na koniec jakiejś wyraźnej puenty, jakiejś kropki nad "i". Wiadomo, dla Satrapi życie toczy się dalej, stąd może to zawieszenie, choć.

Bardzo dobra powieść graficzna, ALE.

Pierwsze dwie części - opowiadające o rewolucji, a potem wojnie w Iranie - są duszne i przerażające; niesamowicie się to czyta, a w gardle co chwilę pojawia się taka dziwna gula wzruszenia.

Tyle że dwie kolejne części, w których autorka skupia się bardziej na swoim życiu - te rozdziały nie mają już w sobie tego ładunku emocjonalnego; ot, kolejna komiksowa biografia, jakich wiele.

I tutaj pojawia się pytanie - co tak właściwie chciała osiągnąć autorka swoim dziełem? Opowiedzieć o wojnie w Iranie? O roli kobiet we współczesnym świecie? A może o samej sobie i o swojej tułaczce? Lubię, kiedy autor ma poczucie celu i konkretnie ten cel w swojej twórczości realizuje. Tutaj ten cel jest nieco zamglony; za mało tu konkretu, za dużo rozmieniania się na drobne.

Także zakończenie jest takie trochę jakby urwane; brakło mi na koniec jakiejś wyraźnej puenty, jakiejś kropki nad "i". Wiadomo, dla Satrapi życie toczy się dalej, stąd może to zawieszenie, choć ja osobiście bardzo takich zabiegów nie lubię.

Mimo wszystko - polecam. Rzecz wzrusza i daje do myślenia, a to chyba najważniejsze.

Przeczytane przeze mnie komiksy mogłabym chyba zliczyć na palcach jednej ręki. Nie liczę tych z dzieciństwa oczywiście, bo kiedy człowiek ledwo sięgał głową nad stół to obrazki były dużo bardziej atrakcyjne niż strony usiane samymi słowami.

Niespodziewanie kilka dni temu w moje ręce wpadł komiks Marjane Satrapi - "Persepolis: Historia dzieciństwa". Uwagę najpierw przykuła świetna okładka, a zaraz potem, kiedy przeczytałam opis, postanowiłam jak najszybciej zagłębić się w treść. Okazuje się, że było warto, bo rysunki autorki są niebanalne - czarno-białe, wyraziste, często okraszone doskonałym czarnym humorem, ale także wielokrotnie niezwykle mądre, z tekstami przekazującymi uniwersalne prawdy życiowe.

"Persepolis" to komiks ukazujący zmiany zachodzące w Iranie z perspektywy małej dziewczynki. Jest to swoistego rodzaju pamiętnik autorki z okresu rewolucji islamskiej. Marjane patrzy na świat naiwnie jak każde dziecko, ocenia sytuacje według swojego kodeksu wartości. Jej oceny.

Przeczytane przeze mnie komiksy mogłabym chyba zliczyć na palcach jednej ręki. Nie liczę tych z dzieciństwa oczywiście, bo kiedy człowiek ledwo sięgał głową nad stół to obrazki były dużo bardziej atrakcyjne niż strony usiane samymi słowami.

Niespodziewanie kilka dni temu w moje ręce wpadł komiks Marjane Satrapi - "Persepolis: Historia dzieciństwa". Uwagę najpierw przykuła świetna okładka, a zaraz potem, kiedy przeczytałam opis, postanowiłam jak najszybciej zagłębić się w treść. Okazuje się, że było warto, bo rysunki autorki są niebanalne - czarno-białe, wyraziste, często okraszone doskonałym czarnym humorem, ale także wielokrotnie niezwykle mądre, z tekstami przekazującymi uniwersalne prawdy życiowe.

"Persepolis" to komiks ukazujący zmiany zachodzące w Iranie z perspektywy małej dziewczynki. Jest to swoistego rodzaju pamiętnik autorki z okresu rewolucji islamskiej. Marjane patrzy na świat naiwnie jak każde dziecko, ocenia sytuacje według swojego kodeksu wartości. Jej oceny konfrontowane są z opiniami dorosłych - jej rodziców, babci, wujków, ojców i matek koleżanek. Dzięki temu możemy spojrzeć na obalenie reżimu Szacha, wojnę z Irakiem i triumf rewolucji islamskiej z punktu widzenia dziecka i dorosłego. Możemy porównać te dwa spojrzenia i dzięki temu mieć pełniejszy obraz tego co działo się w Teheranie - stolicy Iranu - na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku.

Marjane jest dziewczynką niezwykłą. We wczesnym dzieciństwie (6 lat) ma wielkie marzenie, by zostać prorokinią! Nie interesuje jej bycie piosenkarką, nauczycielką czy aktorką. Jej marzenia, kodeks moralny, zasady z czasem ulegają zmianie. W ciągu czterech lat (bo tyle trwa czas akcji komiksu) dziewczynka dorośleje, inaczej ocenia świat i ludzi. Jej oczami patrzymy na moment wprowadzenia obowiązkowych chust dla kobiet czy na zmiany w szkolnictwie. Widzimy jak poważne sprawy dla małych dzieci często są błahe, jakie żarty sobie stroją, jakie absurdalne pomysły na zabawy przychodzą im do głowy. Widzimy także jak te beztroskie dzieci zaczynają patrzeć na świat doroślej, jak w końcu widzą całe zło i niebezpieczeństwo, które im grozi.

Komiks "Persepolis" w 2003 roku został uznany za Komiks Roku przez Magazyn Time. Stworzony na jego podstawie film animowany został nominowany do Oscara w 2007 roku.

Losy bohaterki doczekały się kontynuacji w "Persepolis II: Historia powrotu".

W przypadku Persepolis prostota jest kluczem do sukcesu. Narysowana i opowiedziana w ten sposób historia, pomimo czarno-białego tuszu nabiera kolorów. Nie zawsze tych najbardziej jaskrawych, czasem dominują szarości. Nie da się czytać tego komiksu z obojętną miną. Na tle ważnych dla Iranu historycznych wydarzeń, poznajemy Marjane. Niezwykle mądrą i buntowniczą dziewczynkę, która sprzeciwia się systemowi, który panuje w jej kraju.
Mogłoby się wydawać, że to taka cegiełka licząca ponad trzysta stron, które pochłania się bardzo szybko. Bardzo wyjątkowa pozycja. Polecam każdemu.